Perzikkruid (Persicaria maculosa)

Perzikkruid of beklierde duizendknoop?

Obsidentify geeft als resultaat vaak perzikkruid - beklierde duizendknoop aan als je één van die planten probeert te identificeren. Hoewel beide planten erg verschillen van naam, zijn ze amper van elkaar te onderscheiden. De kleur van de bloemen kan helpen, maar is niet bepalend. Perzikkruid heeft meestal roze rode bloemen, maar uitzonderlijk kunnen die ook bleker tot wit zijn. Bij beklierde duizendknoop vind je alle kleurvariaties tussen wit, groen en roze rood.

De vorm van het tuitje is een andere aanwijzing, maar dan heb je een loep of macrolens nodig om het goed te kunnen zien. Op onderstaande foto zie je op de stengel verdikkingen. Die worden knopen genoemd. Om deze stengelknopen zitten tuitjes. Uit deze tuitjes lijken bij perzikkruid een rij lange wimpers te komen, terwijl bij beklierde duizendknoop geen of erg korte bewimpering aanwezig is. 

Wimpers op het tuitje bij perzikkruid

Op de onderkant van de bovenste bladeren van beklierde duizendknoop zitten dan weer kleine geelachtige of donkere vlekjes. Dit zijn kliertjes.

Kliertjes op de bovenste bladeren van beklierde duizendknoop

In tegenstelling tot wat veel mensen denken zijn de rode vlekken op het blad niet bepalend voor een identificatie.

Op onderstaande websites vind je wat meer uitleg:

https://www.floravannederland.nl/planten/beklierde_duizendknoop/
https://forum.waarneming.nl/smf/index.php?topic=384755.msg2226880#msg2226880
https://www.bookspot.be/images/active/InkijkPDF/cb/9789021568102.pdf>

Perzikkruid is een een eenjarige, inheemse soort, uit de Duizendknoopfamilie. Vanwege de roze kleur van de kleine bloemen is hij genoemd naar de perzik. Op vers omgewerkte grond kan perzikkruid snel tot wasdom komen. Perzikkruid is een echte pioniersplant.

Engels: Redshank
Frans: Renouée persicaire
Duits: Floh-Knöterich

Perzikkruid

Perzikkruid: beschrijving

De 20 tot 100 cm hoog wordende planten vind je in omgewerkte bermen, akkers, tuinen, plantenbakken, langs muren en op open plekken langs waterkanten. 

De plant heeft licht nodig om te kiemen. De opstijgende, rechtopstaande of soms liggende stengels zijn meestal vertakt. De bladeren zijn langwerpig, aan de voet versmald, met een spitse top en gegolfde randen. De bladeren zijn tot zo'n 10 cm groot en hebben vaak, maar niet altijd, een halve maanvormige bruine tot zwarte vlek.

Bladeren van perzikkruid

Perzikkruid bloeit vanaf juni tot in de herfst. De bloemen zitten bij elkaar in dichte aarvormige bloeiwijzen.

Bloemen van perzikkruid

Perzikkruid: culinair

De plant is eetbaar. Je kunt de bladeren als groente gebruiken in een groenteschotel. Zoals bij de meeste wilde planten zijn de jonge blaadjes rauw eetbaar en moet je de oudere bladeren koken als spinazie of verwerken in een soep.

Perzikkruid in de kruidengeneeskunde

In de 15^de eeuw was de heilzame werking van de plant al bekend. Toen werd de plant in hoofdzaak gebruikt als wondkruid of als bloedstelpend geneesmiddel. Als je de verse bladeren kneust dan kan je het sap op de wonden smeren. Omdat de wortels lijken op een slang werd het kruid ook gebruikt tegen het gif van slangenbeten. De oude naam voor het kruid was “Serpentaria”.

Gorgelen met Perzikkruid zou helpen tegen kiespijn en keelontsteking.

Gedroogd perzikkruid in een kruidenthee zou dan weer helpen tegen maagzweren en ontstekingen in de buik.

Perzikkruid: andere toepassingen

De meeste zaad etende vogels lusten de zaden van het perzikkruid graag. Onrijpe en rijpe zaden worden gegeten.

Bronnen:

https://www.floravannederland.nl/planten/perzikkruid
https://wildeplanteninbrugge.blogspot.com/search/label/Perzikkruid
https://www.naturetoday.com/intl/nl/nature-reports/message/?msg=30879
https://www.kerknet.be/kerknet-redactie/artikel/perzikkruid-onverwacht-zinvol-en-nuttig-onkruid
https://wilde-planten.nl/perzikkruid.htm
https://werkgroepamerikaansesijzen.com/perzikkruid/
https://oogstenzonderzaaien.nl/wiki/Perzikkruid